 |
| zdjęcie własne |
Traumą otulone gałęzie naszego rodu
Waszych przodkowie rodu historią
Cierpieniem które od ust odejmuje chleb powszedni
Wżyna się w zakręty kodu DNA by trwać przez pokolenia
Twoje oczy prababciu spoglądają na mnie
Spod powiek dziecka, które sama nosiłam pod sercem
Twoje oczy prababciu każą mi drżeć o przyszłość
Choć powodów już nie mam ku temu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz