 |
| Zdjęcie z Pixabay |
Pozostaje w mojej głowie
Tak bardzo światem zagraconej
Wspomnienie
Dotyku twojej dłoni
Lekko muska mnie
Bryza rzęs
Oczy przymknięte a widzą więcej
Niż co dzień kamery wzrok
Tornado myśli w oddali cichnie
By krew wzburzona
Uniosła nas w niebios przestworza
Umieram
By dzięki tobie
Jak feniks
Z popiołów powstać
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz